Η εκδήλωση της ποίησης είναι μια εκδήλωση μέθης, μιας τρελλής μέθης της γλώσσας. Και το ποίημα το μόνο ορατό ίχνος αυτής της μέθης.
Δεν είναι αποκάλυψη το ποίημα, είναι η φανέρωση της απόκρυψης, η θεωρία του μη ορατού, του μη διαθέσιμου νοήματος.
Σ’ αυτή τη σιωπή του νου, τη πιο βαθιά πλέον σιωπή, όπου ο λόγος αναπληρώνει τη ζωή και αναστέλλει το νόημα, η γλωσσική παράβαση του ποιήματος είναι στην πραγματικότητα μια παράβαση καθολική, μια παράβαση όλων των ανθρωπολογικών δυνατοτήτων.Ίσως το ποίημα να είναι έτσι για τον άνθρωπο αυτό το ενδεχόμενο, το μοναδικό ενδεχόμενο, ενός ακέραιου πένθους.
✿
Στη σιωπή το σώμα του απογεύματος
Το χέρι αποδίδει τη σκιά του
Ο αέρας αισθητός
✿
Καταγωγή ήταν η ήττα των γραμμάτων
Στην ανορθόγραφη σκιά
και πριν αρθρώσω το κενό
στον τρόπο του πληθαίνω
✿
Ημέρες πεθαμένος
στον αφρό των στίχων
Το μνήμων φως
είναι σωστό να ψηλαφείται
✿
Το βράδυ πέφτει
δεν αντέχει άλλο
ακολουθήσαμε
κανένα τοπίο δεν είναι υπαρκτό
✿
Τούτη η αφαίρεση
που λέγεται υπόλειμμα
δεν κατοικείται
✿
Για ένα γεύμα
πάντα χρειάζονται μάρτυρες
Ας διευρύνουμε τους κύκλους μας
αυτό τον κρύο αέρα της μελαγχολίας
✿
Ημέρες δίχως
{γράφε αυτό}
μια σιωπή κυμάτισε τα λόγια
✿
Ό, τι ατονεί απ’ την ιδέα κράτησε
{Το όνομα του}
Δώστου μια έγχρωμη παρένθεση
Στο κόσμο φύλαξε του μία θέση
✿
Υπάρχει κάτι που συνέλαβε το μάτι στο σκοτάδι
Το σώμα μιας άθικτης στιγμής
το μέγεθος της
το φως που μυστικά αυτή ανέπνεε
Ο χρόνος πέρασε
προσπέρασε
αιωρείται απέναντι
✿
Είναι η άλλη στιγμή που διευρύνει το χρόνο
ο υπόκωφος ήχος μιας ακίνητης πράξης
Στη γλώσσα των νεκρών
κανείς δεν εισέρχεται
αυτή η στιγμή καμμία
✿
Κείτεσαι
παίζεις με το θάνατο
απλώνεις στο βυθό του
τις λέξεις σου
Σε έναν εντελώς αθέατο κόλπο
μια λέξη φλέγεται
φλέγεται
σε σκοτεινιάζει
✿
Ενέδωσα
Το είδωλο μιας αντανάκλασης με κατοπτεύει
Με συρρικνώνει το φως του
✿
Κάποτε
(μια ασταθής αναφορά της μνήμης)
από ένα ασύμμετρο σκοτάδι
μίλησε ένα φως
Έμμεσα μόνο
Δεν παραβίαζε τίποτε
Μιλούσε και ξεφλούδιζε
Μιλούσε και ξεφλούδιζε μόνο
Άφηνε το χρόνο αργά να προστίθεται
αργά όμως
✿
Ακούγαμε το μουσικό διάκοσμο του δρόμου
Κάποτε θα κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ταξίδι
Ωστόσο
μια αφιλόξενη προοπτική ανοίγει
δεν σου ανήκει
διευρύνει το χώρο
✿
Κάπως ανήσυχη
επέστρεψε
μικρή ρωγμή
και κύμα απαλό
Διασκορπίζεται η λέξη
ηχεί σταθερά
τελειώνει άρα;
✿
Και επιπλέον
πρέπει να κάνεις και μια έξοχη πτώση
έξοχη πλην τίμια
γιατί ο καιρός των επίμονων περιπλοκών έχει τελειώσει
Τέλειωσε
Δεν φθάνει όμως
✿
Σε διαρκή ανάθεση
το μόλις ορατό
Το είδωλο του περιορισμού
επιταχύνεται
Ψηλώνει στο φως σου
✿
Η αρχική ώθηση
μιας πρωινής μελαγχολίας
Μια βιόλα στη μεμβράνη του βολβού
Το ίχνος σου υποχώρησε
διευρύνεται όλο
✿
Μια αστική πορεία φαντασίωσης
η διατύπωσής της θα’ ναι αιχμηρή
καμμιά πυξίδα
ένα ομιχλώδες κρύσταλλο
τετράγωνο
ερειπωμένο
στο δειλινό ανοιχτό
✿
Και θα ’πρεπε μια παύση σκοτεινή να αδρανήσει
αυτό το ανομοιογενές κομμάτι της ζωής
ο ενικός σου εγγράφεται
πληθαίνει εντός μου
Σε μια συσσωρευμένη νύχτα ανέπτυξα ταχύτητα
μία περίεργη αναστάτωση των προσχημάτων
σκοτεινιάζει
εξαντλείτε το φως του
✿
Πάνω στα πληγωμένα ρείθρα
μιαν ιδιότροπη βροχή
στρίβει και χάνεται
Μια διαδικασία αυτοσυντήρησης
ελέγχει τις ποσοστώσεις
και ελέγχεται
Ένα κόκκινο φως αποδιώχνει την ιδέα της νύχτας ασταμάτητα
ασταμάτητα
Μάχεται
προσδιορίζεται από τις παραμέτρους
✿
Αυτός
ο παραινέτης
πόνος
✿
Παιδεύεται
ένας μεγάλος κύκλος από λέξεις
Παγιδεύεται
φαντάζει μεγάλος
✿
Υπάρχει
μία ένταση στιγμής που διαρκεί
Σε ξεγελά το είδωλο της στο καθρέπτη
Το κοίλωμα το έναστρο των αναστεναγμών
ο ένας χρόνος που εισήγαγε τον άλλον
το επιχείρημα του
Σκοτεινιάζει
Παραμονεύεις τις λέξεις
✿
Όμως ανεξάρτητα
από τι μένει στο τέλος
υπάρχει ένα όνομα επίμονο
του δίνεις θέση
ζυγίσεις άνισα τα λόγια του
τα συλλαβίζεις μέχρι να ψοφήσει
αυτό
✿
Είναι ένα φως που κάνει τη πτώση βαθύτερη
γλιστρά στο σώμα
Είναι κι ένας στενός χώρος που γκρεμίζεται
και μια εφήμερη στιγμή ζυγισμένη
Είναι κι ένα είδωλο που σέρνεται
σέρνεται
ακούει τα λόγια
όλα τα λόγια να πέφτουν
✿
Ένα χείλος απλώνεται
αυτό το χείλος
πάνω από τις λέξεις
Η γλώσσα γέρνει
έγειρε
δεν ακούεται πια
✿
Φέρω τα στίγματα
τα στίγματα σου
όλα τα στίγματα πάνω μου
Τα παραπάνω ποιήματα είναι από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή Notesdepassage.Μερικά ακόμη μπορείτενα διαάσετε ΕΔΩ.
